Mijn liefde voor de Duitse vlag

Denk je aan voetbal, dan denk je aan het EK. Denk je aan het EK, dan denk je zeker aan Nederland-Duitsland. De beroemde en beruchte wedstrijden tussen twee Noord-Europeaanse landen. 2 buren en 2 kemphanen. Beide goed, maar eentje net iets beter. Tot de grote frustratie van de Nederlanders. Dit is voor mij extra lastig, want ik ben zowel Nederlands als Duits. Want wel team kies ik nou? Aan de andere kant ben ik altijd een winnaar. Want wie er ook wint, ik behoor tot beiden! Jarenlang heb ik een identiteitscrisis gehad, maar daar ben ik nu uit. Ik hang bij elk EK gewoon zowel de Nederlandse als de Duitse vlag uit. Probleem opgelost, want waarom zou je kiezen?

MEt gevaar voor eigen leven

Het is alleen wel zo dat ik de Duitse vlag met gevaar voor eigen leven buiten hang. Er zijn  namelijk genoeg mensen die het niet op prijs stellen. Misschien vanwege het oorlogsverleden of omdat ze slechte verliezers zijn. Wat het ook is, de Duitse vlag roept bij sommige mensen heftige emoties op, zo erg dat ik wel eens bedreigt ben. Toch hang ik de vlag buiten, want ik beroep mij op het recht op vrijheid van meningsuiting. En gelukkig heb ik een aantal Duitse en Nederlandse vrienden die steevast bij mij de wedstrijden komen kijken. Zo ben ik niet alleen, mocht het uit te hand lopen.

2 vlaggen onder 1 gezicht

Mijn vrienden en ik schminken ons ook altijd voor een wedstrijd. Niet heel uitgebreid, maar wel met een paar kleine vlaggetjes op onze wangen. Dit is eigenlijk begonnen doordat mijn vriendin schmink-artieste is. Zij begon een paar jaar geleden onze gezichten te beschilderen vlak voor de wedstrijd. Allereerst vonden we het niks, maar het is in de loop der jaren toch uitgegroeid tot een echte vrienden traditie. En zo ben ik de enige met twee vlaggetjes op één gezicht. Vind ik het erg om anders te zijn? Nee, eigenlijk voel ik mij wel gezegend en speciaal met deze luxe. Ik heb namelijk altijd twee thuislanden, twee moedertalen en  een hoop vrienden! Als ik ooit kinderen krijg, zal ik ze ook tweetalig opvoeden, dit komt hen alleen maar ten goede. Want hoe meer talen je leert als kind, hoe beter je taalontwikkeling. Afijn, ik dwaal af. Waar het mij uiteindelijk om gaat is dat ik van de Duitse vlag hou, net zo als van de Nederlandse. En dat ik hoop dat anderen van hun haat afstappen en eens kijken naar de mens achter de vlag. Want of je nu Nederlander bent of Duitser, uiteindelijk zijn wij allemaal mens.

Geef een reactie